the audience requests

ARS PROFETICA

Kijk zegt hij
Hier praat ik over
En hij haalt van zijn tong
Een woord
Een duidelijk woord
Maar voor 1 uitleg opvatbaar

Met dit woord zegt hij
Maak ik een einde
Aan alle verwarring
Die er heerst
Want dit woord zegt hij
Is het einde

Dit compacte woord
Dat alle woorden omvat
Zal ik van hand tot hand
Laten gaan zodat ieder kan
Voelen wat ik bedoel

En alles wat ik zeg zegt hij
Zal niet alleen het oor of
Het oog ingaan maar ook
Het bloed het hart
Het woord zal voortaan
Een lichaamsfunctie krijgen

Want ieder mens wenst
Te worden verstaan
En zegt hij zeg ik
Het woord zal brood zijn
Het woord zal wijn zijn
Het woord zal liefhebben
Vanaf nu

ars profetica:

 

van mijn dochter

“IETS”
Antwoordt zij
Als ik haar vraag
Wat zij gaat maken

“IETS”
Zegt zij
Die van zelfvertrouwen blaakt
Niet driest op zoek gaat naar een naam
Maar het gemaakte rustig zonder definitie laat

De naam, die komt vanzelf wel
Die volgt op de vorm:
Drie, vier stukken hout
Met wat spijkers aan elkaar verbonden

En zelfs als er aan hetgeen dat is ontstaan
Geen naam wordt toegevoegd
Is het goed

Allereerst moet er komen
Allereerst moet het gemaakt

Bestaat het minder zonder naam?
Bestaat het onomschreven niet?

Haar hand laat zij het zeggen
Haar hand benoemt
De losse stukken tot een vorm

Het ding is leesbaar in de ruimte
En draagt van de maker
De naam

Van mijn dochter:

 

BOLERO

Ik pak 75 lagers uit
75x haal ik de kogellager
uit de doos
uit de folie eromheen
75x zie ik
het zwart van rubber
het blinken van nikkelchroom
de rondheid van
de kogellager

terwijl ik had kunnen slapen
de wereld had kunnen zien
terwijl
ik eigenlijk dronken had moeten zijn
werk ik
pak ik kogellagers uit

Julius Caesar veroverde Europa
Einstein ontdekte
de relativiteitstheorie
Da Vinci probeerde
het vliegtuig uit te vinden
en ik
ik pakte kogellagers uit
ik pak kogellagers uit

en ik zal terugzien op mijn leven
als op 75 kogellagers
netjes uitgepakt
tezamen in een grote doos
blinkend
in een fel tl-licht

 

bolero:

HONGER

Mag ik even met je praten
Over iets gewoons als
Het weer of
De dikte van je winterlaarzen

Laten we het niet hebben over
Over mij
Over hoe koud ik het heb

Laten we praten over
Hoe koud het is
Voor ons beiden

Laten we
Pratend over weer
En winterlaarzen
Elkaar zeggen
Hoe zeer we elkaar missen

Hoe we samen lijden
Door de stiltes
Van elkaar gescheiden

VROLIJKE MANNELIJKE ELEGIE

I

Hoera
Een jongen

Hoorde ik

Blijkbaar
Was er iemand
Blij met mij

Toen
Bezag ik
Mijn geslacht
En dacht

Hier wordt wat
Van mij verwacht

Hieraan
Word ik voortaan
Gemeten

II

Deze roede
Bleek
Een wichelroede

Elk vermoeden van een bron
Liep ik achterna
Zodra ik kon

Zo
Lonkte men mij
In een spelonk
Een vriendelijk ravijn
Waar pijn
Tijdelijk
Wordt ervaren als genot

Ik liep me
Op mijn lust kapot

III

En dit lid
Dwong mij in het gelid
Ik
Moest met alle mannen mee

Ik ben een jongen
Riep ik nog
Maar ik was al oud
Getrouwd voor ik wist

Ik ben geen man
Riep ik
Maar
Ik had al een baard
Een donkere stem
Een lichaamslengte van
Eenmetereenentachtig

Ik ben geen man
Riep ik
Ik ben die baard niet waard
Maar hij groeide al
Zoals alles groeide
Tegen
Mijn streven in

IV

Ik wil
Eigenlijk
Mijn gezicht
En mijn geslacht bedekken

Het mag niet uitlekken
Dat ik een man ben

Alleen mijn ogen mag men zien

Mijn eeuwig verbaasd kijkende ogen

Verbazing
In zwart en blauw en wit

 

 

Vrolijke mannelijke elegie:

WEEGSCHAAL

Ik kies niet voor
Het zekere

Ik neem het onzekere
Voor het zekere

Ik kies voor het wankele
Het onevenwichtige

Steeds ben ik bezig
Alles
In onbalans te houden

Steeds ben ik op zoek
Naar het tegengewicht
Om verhoudingen
Weer scheef te trekken

Want twijfel
Houdt mijn geest in leven
Twijfel houdt me jong

Twijfelend
Blijf ik met de werkelijkheid
Op gelijke hoogte

LE SACRE DU PRINTEMPS
(een medicijn tegen jaloezie)

Mannen
Allen wervelend om haar
Allen hopend op dat ene gebaar
Dat de pijn van hun verlangen weg zal nemen

Mannen
Zich wentelend om en om
Zich badend in de zon
Van haar begeerde tederheid
Verterend in het vuur
Van hun eigen passie

Allen
Rollend
De steen als Sisyphus
Allen
Reikend naar de druiven
Als Tantalus
Allen gedwongen
Te dansen
Op het onblusbaar ritme van
Het lenteseizoen

Als straf
Voor de misdaad
Van het geboren worden

Als man

 

EEN OVERDOSIS NOSTALGIE {toevoeging}

Ik wil
Wel
Alles bewaren
Zonder onderscheid
Is alles mij even lief
Gehecht
Als ik ben
Aan alle dingen
Die mij hebben meegemaakt

Helaas
Ik kan niet alles
Bewaren
Van veel
Moet ik afstand doen

Wil ik hier nog kunnen wonen
Wil ik hier nog helder kunnen denken
Dan moet ik
Veel wegdoen

Mijn huis
Is niet zo groot
Als mijn hart

DE VROLIJKE APOCALYPS

Ik feest
Zet angst in de koelkast
Dreiging buiten de deur
Zet de muziek aan
Zet luid de vreugde open
Een leger klanken dwingt
Het volk de danspas in
Dit is de dictatuur van het feest

Gij zult feesten
Gij zult feesten
Zo luidt zijn enige gebod
Kom dans je los van God

En de kok bereidt
Een grandioos samenzijn
Kom en drink tot je kotst
Maar verdring vooral
Al wat je dacht
In je nuchterheid
Ik heb een kater van werken en leren
Al wat mij weerhield van spelen

Kom architecten
Gooi alle scholen en fabrieken plat
Ontwerp een speelstad
Bouwt allen aan het paleis
De vaste woon- en verblijfplaats
Van het feest

En ook
Alle dansers bouwen aan het feest
Elke danspas is een steen
Kom alsjeblieft geen geween
Begraaf het verdriet
Diep achter je ogen

Ik gebied je
Vandaag alleen je lach te tonen
Een koning te zijn van je hart
Een tiran voor al het somber
Je hebt jezelf al genoeg getart
Met slechte gedachten over jezelf

Kom en dans
Hier denkt men niet
En als men denkt
Dan denke men muziek

Voorspelde Nostradamus dit feest
Schreef Johannes op Cadmos dit gedicht
Nee
Ik openbaar de grote vreugde
Ik breek de zon door dit plafond
Ik doe het raam open en strooi
De Gnossienes van Satie
Als het vreugdezaad
In de voren van alle elementen
Ik gooi een stemmingsbom op alle steden
Er is genoeg geleden
Nu

Als ik zeg
VUUR
Dan knallen de champagnekurken

BE UNCAREFUL

Houd op met voorzichtigheid
Wees voorzichtig met voorzichtigheid

Maak je voorzichtig een doelpunt
Maak je voorzichtig van vreugde een sprong
Is voorzichtig blij wel echt blij
En ben je enkel onvoorzichtig ongelukkig

Het lot is niet voorzichtig met jou

Wees dus
Als het lot je gunstig is gezind
Even onvoorzichtig als het lot
En lach je
Onvoorzichtig als je bent
Kapot

En heb lief
Met heel je hart
Dat oh zo onvoorzichtig klopt

 

Be uncareful:

—-

REGENKIND

Stampen in de plassen
Ik vind er niets meer aan

Is het met mijn jeugd gedaan
Nu ik met een boog
Om alle plassen heen loop

Staat volwassen zijn gelijk
Met de afschuw van plassen

Nu ik niet meer stampend nat word
Word ik nu eindelijk
Volwassen

HET GRAS IS ALTIJD VLEES ACHTER DE HEUVELS

De nevelen van onze illusies
Ze trekken op

Achter de heuvels
Verschanst zich
De vijand

Die ons als toerist
Ooit vriendelijk placht
Toe te lachen

Toe te laten tot zijn land

Achter de heuvels
Is het gras
Rood van ons bloed

woorden
de voorwerpen in
deze kamer

naar
van
het

het Naar
het Van
de Het

PUUR

Om alle naakte vrouwen
Moet ik huilen

Ik zie
De onschuld
Die zij verlieten
Om hun natuur te volgen

Om
Alle naakte vrouwen
Huil
Ik

Omdat ik het kruis zie
Dat zij dragen

Mannen dienen
Mannen baren
Mannen behagen

BORN TO EAT WILD

Ik eet vandaag
Een wilde kip
Ik liep haar achterna
Met een geweer

Ik liep haar achterna
Vandaag
Heb ik op kip gejaagd

Ik wilde
Een wilde kip
Zodat ik wild kon eten

Ik heb de kip
Met huid en haar
Verscheurd

Wild
Heb ik een kip gegeten

 

born to eat wild:

GEEN AFBEELDING

Ken me niet
Laat me vrij zijn
Vang me niet in een beeld

Al wat ik doe
Staat los
Van wat ik ben

Elke daad voert slechts terug
Naar de noodzaak van de daad

Leid mij niet af
Uit wat ik ooit deed

Wat ik ben
Is nog in wording

Maak me geen beeld
Ik moet vrij zijn
Om te blijven worden

 

Geen afbeelding-kopie:

DE GEWORPENE

Ik ben er
Ik toon me
Althans ik moet me vertonen
Ik toon me
Ik laat iets zien
Wat ik niet gemaakt heb
Maar
Waarvoor ik wel wordt aangezien
(op mijn rug de merknaam GOD)

Ik besta met tegenzin
Want ik had geen zeggenschap over
Mijn begin
Had geen inspraak
Toen ik werd gemaakt

Ik had er maar te zijn
Ik had maar te zijn
Die ik was
Af
Uit
Had maar te leven met
Dat genomen besluit

En nu ben ik er
Nu ben ik er een

En wat voor een

 

De geworpene:

 

 

 

HOEZO VLIEGEN NIET MOOI?

hoor
de vliegen
de schaduwen van stilte
in de hitte van de zomer
wanneer elk geluid verbrandt

de duivels van onschuld
in de hel van de middag
als elk geweten slaapt

de priesters
in hun eigen gregoriaans
met hun gevleugelde stemmen
prevelend
uit het brevier van hun lichaam

en heel de lucht
als een groot muziekinstrument

hoor
de vliegen
de trillende snaren van de zomer

 

Hoezo vliegen niet mooi:

 

 

 

 

Een moderne Adam

de mens
hij benoemt
steeds minder dieren

hij benoemt-
hij
de adam
in het technocratisch paradijs-

hij benoemt voortaan
de steden
de machines
de concerns

en zichzelf:
het ontlede element
de ontelbare atomen van zijn ziel

hij noemt zich uit elkaar
geeft naam
aan zijn langzame explosie

 

 

 

 

 

Onbarmhartig welkom

vrede
het heeft zolang
vanzelfsprekend geleken

er waren slechts ruzies
tussen broer en zus
er waren slechts
supportersrellen
er waren slechts
echtscheidingen en familievetes
en afrekeningen in
het crimineel circuit

de oorlogen waren slechts klein
maar de oorlog is groot geworden

de vrede heeft nooit werkelijk bestaan
de oorlog is alleen maar even
persoonlijk
bij de mensen op bezoek gegaan

 

Onbarmhartig welkom:

 

 

 

Subjectief object

Etalages
waarin messen prijken

een toekomstige steekpartij
als handen
het heft omklemmen
en het lemmet
de rest van het mes
diep in vlees doordringt

nu ligt het staal nog stil
blinkend van woede
wachtend
om te worden gekocht

en getrokken

als het zover is
verdringt het bloed de zon
die zich nu nog weerspiegeld ziet

 

 

TIJDRIJDER

de tijdrijder
hij komt in beeld

hij is op weg
naar een snelle tijd

alleen op hem
is nu
de camera gericht

elke kijker volgt hem
op weg naar de eindstreep

voor even
bestaat heel de wereld
uit dat kleine traject
dat hij aflegt

voor even
ligt hij voor
op alles wat elders gebeurt

hij is sneller dan
de varkenspest
sneller dan de gekkekoeienziekte
sneller dan het gat in de ozonlaag
sneller dan aids
de hongersnood
de naderende wereldcrisis

de tijdrijder
hij zit
op zijn lichtgewicht fiets
en belangrijker voor hem
is er niets
dan de tijd
die hij neerzet

uiteindelijk

 

 

Tijdrijder:

 

 

 

ik ben niet af
want ik ben niet van dit lijden af

ook al weet ik
dat lijden leren is
ik heb een hekel aan leren

althans
aan wijs worden
door schade en schande

ik wil door geluk wijs worden
met gemak
en met lieflijkheid

door paradijselijkheid
wil ik inzicht verwerven

 

ik ben niet af:

 

 

 

 

ODE

Dit licht
Is de droom van
Een wakker lijf

Het is het loon
Voor het opstaan tegen
De slaap

En de keuze voor
Bedrijvigheid

Dit licht
Als kwam het
Van de lamp van
Aladin

Die verschijning van geest
Alleen
Door wrijving bereikt

Je bewegen
Is jezelf vervullen

 

 

Ode:

 

 

 

 

DE GODDELIJKE DRONKENSCHAP

dronken word ik verliefd
en vloeibaar smelt ik
in wezen met
alle wezens op aarde ineen

dronken ben ik voelbaarder
dan ooit
dronken
maak ik alles voelbaar
kenbaar
met veel misbaar

dronken
word ik verliefd op
heel de wereld
elk wezen dat ik heb geschapen
en ik betreur het
dat ik al dat materiaal
uit handen heb moeten geven
om het te laten vergaan tot stof

dat voel ik terug in deze dronkenschap
de goddelijke verlatenheid
oh aarde
oh alle wezens op aarde
al wat bestaan heeft, bestaat, bestaan zal
stroom naar me terug

 

De Goddelijke Dronkenschap:

 

 

 

De boom, de plank
Schuin tegen de schutting

Ze schuiven
Onder elkaar door

Ze gaan
In een vanzelfsprekendheid
Teloor

Alles is echt
Zo gewoon

 

 

 

 

 

TERUGWERKENDE KRACHT

gelukkig

ik zag alleen maar
een foto van de catastrofe

ik las alleen maar
de woorden

ik zag gelukkig
de beelden niet bewegen

ik hoorde geen stem
die hoorde bij de woorden

want dan was alles
veel echter geweest

dan was alles nog
onontkoombaarder

nu kan ik nog
de pagina omslaan
om
al wat gebeurde
razendsnel
tot verleden te maken

om me te verdiepen
in voetbaluitslagen

hoeveel doelpunten vielen er?
hoeveel doden

 

 

 

 

Opsporing verzocht

I

aarde
sterren
heelal

het lijk is gevonden
maar
waar
is de moordenaar?

hij is samen
met zijn motief

onvindbaar

hoe zijn signalement luidt?

we weten het niet

er mag van hem
geen afbeelding worden gemaakt

nee
de bijbel is niet
door Baantjer geschreven

II

had Baantjer
de Bijbel geschreven
dan hadden we G.
zo gevonden

dan had hij niet
dood hoeven te verklaard
dan was er niemand
in zijn naam gestorven

dan was hij opgepakt
en veroordeeld
tot eeuwig TBS

schuldig verklaard
aan de waanzin van miljarden
zoekgeraakt
in het labyrint van zijn naam

 

 

Opsporing Verzocht:

 

 

 

Naar nieuwe energie moet ik toe
Niet naar treurnis
Niet naar tranen
Ik moet zelf een rivier doen stromen
Geen spoor van tranen wil ik achterlaten
Als een sleep die me achtervolgt
Maar een koningsgewaad wil ik dragen
En een maarschalkstaf

Ik heb de scepter van het leven
Niet gekregen om
Alleen maar sceptisch te zijn
En steriel

Ik heb kracht gekregen
Om mij te wentelen in
Een blind geloof aan de daad
Een blind vertrouwen in het resultaat

 

 

 

 

VOLENDAM EN ELDERS

Jonge mensen
Brandstof voor
Een zinloos vuur

Wie moest zich hieraan warmen?
Voor welk werk is dit de energie?

Voor het bluswerk van de brandweerman?
Het treurwerk in Volendam en omstreken?
Het schrijven van de toespraak?
Het werk van de onderzoekscommissie?

Jonge mensen
Op wrede wijze samensmeltend
Op hun dansen volgt
De dans der vlammen

Levend vuur
Dat werd hun dood
Levend branden zij
In de hartstocht van het vuur
Met alleen maar hartstocht
Voor het branden

Jonge mensen
In een nog jonger vuur
Nog blind en doof voor alles

Maar komen wij zo
Niet allen om?

Is er
Eén lijden dat ons ontziet
Als wij gaan sterven?

Is er één ziekte
Met een medelijden?

 

Volendam en elders:

 

 

 

Het waait
Brievenbussen klepperen
Luchtpost

 

Hollandse hajku:

 

 

 

 

 

Ik kan niet meer

Dan dit lichaam kan

Als ik spreek
Is het
Een mensenlichaam
Dat geluid maakt

En er is
Geen hoger geluid
Dan dat ik zingen kan

In de beperktheid
Van mijn bereik
De beperktheid
Van mijn registers
Ligt
De beperktheid van
Mijn denken

De sterfelijkheid van
Mijn denken

 

 

 

 

I.

Ik schrijf
Ik teken

Beweeg de roos
Een roos te worden

Een roos
Die niet meer is
Dan een beweging van
Mijn hand

Een roosbeweging

Wellicht
Bevindt zich
Diep in mij

Die roos

Die ik al schrijvend
Aan het oppervlak breng

II.

Ik schrijf
Roos

Ik schrijf een roos

Ik teken
Roos

Een beeltenis
Die aan mijn vingers ontspringt
Die aan de eigen naam ontspruit

Die naar de naam terugkeert
Als naar het ouderlijk huis

Ik schrijf
En vind
De verloren roos

Al schrijvend opgespoord

Een roos
Die opduikt uit het wit

Ik schrijf
En veeg de sneeuw weg
Die zolang haar gestalte bedekte

 

 

 

 

 

 

MACRO MENS

ik kom bij de dokter
hij schudt me de hand
hij maakt kennis met mijn ziekte
en ik verwelkom genezing

hij ziet hoe half ik ben
uit hoeveel delen ik besta
in hoeveel delen ik uiteenval

en de te grote afstand
tussen al die delen

ik kom bij de dokter
voor de hereniging van
al mijn continenten

hij vraagt me

waar is uw Atlantis gezonken
waar zijn uw keizerrijken ondergegaan
waar heb je Hitler toegestaan te wonen
waarom heb je Gandhi vermoord

hij legt zijn oor te luister tegen mijn borstkas

hij hoort
Martin Luther King oreren

I have a dream

hij hoort
hoe een vliegtuig zich
in een toren boort

I have a nightmare

Hij hoort Melanie zingen

beautiful people
we share the same backdoor
als een kind in Sierra Leone
oiv drugs
zijn bloedeigen grootouders doodschiet

dokter
ik geloof dat ik moet kotsen

sinds wanneer
heeft u deze klachten
vraagt de dokter

hij kijkt niet in mijn ogen
maar naar het scherm van zijn computer
als hij de vraag stelt

hij kijkt naar de cijfers
die hij laat verschijnen in zijn venster

hij typt
de geboortedatum van mijn ziekte in

hij stelt de diagnose
hij stelt het sterrenbeeld van het virus vast

ik zie Saturnusringen om mijn vinger
voel Venus en Mars in mijn schaamstreek

U heeft een kometenregen
in uw Jupiterhersenpan

en Mercurius wakkert
uw dwazenlach aan

en hij schrijft me slaaptabletten voor

uw heelal moet rust hebben
u hebt behoefte aan een droomloos universum
van pure rede

en de dokter verklaart mij
ongeneeslijk vrij

 

 


HERKENT U DIT?

Ik ken deze tijd niet
Ik ken haar niet bij naam
Ik die onlangs verhuisde van
Het ene stadsdeel naar het andere
Verhuisde van de ene vrede
Naar de andere oorlog

Ik weet niet meer
Waar ik werkelijk woon
En of er wel een thuis is in deze tijd

Ik ken deze tijd niet
Ze heeft geen gezicht
Ze heeft geen waarheid
Ze heeft geen geloof meer
Ze is niet langer onschuldig

Ik ken deze tijd niet
Ik weet niet wie mijn broeder is
Ik ken de naam niet van mijn moordenaar

Ik ken deze tijd niet
Ook al is het lente
En staan de magnolia’s in bloei
En gloeit mijn huid van
De zachte wind die haar streelt
Ik durf niet voluit te genieten
Bang dat iets achter de horizon mij terechtwijst

Ik ken deze tijd niet
Ze is mij vreemd

Ik lig op de operatietafel
En weet niet waaraan ik word geopereerd
Aan welke ziekte ik lijd
En of ik wel de operatie overleef
En of er wel een operatie komt

Ik ken deze tijd niet
Ze heeft een vreemd en wreed gezicht
Dat zich naar mij toekeert
En dat zich weer van mij afwendt

Er wordt ergens reclame voor gemaakt
Maar ik weet niet waarvoor
En ik weet niet of ik het wel nodig heb
Maar de reclameboodschap klinkt zo luid
Dat ik me schuldig voel
Als ik het niet aanschaf

Ik ken deze tijd niet
Ik zie twee mensen vechten
Het zijn allebei mijn vrienden niet
Voor wie kies ik partij
Ik kies voor de vrede
Ik kies voor het leven
Maar zij strijden niet mee

Ik ken deze tijd niet
Ik zie de huizen staan
En stel me voor
Dat ze er niet meer staan
Dat daar ruïnes staan
Ik zie de huizen
Naakt in al hun tijdelijkheid

Ik ken deze tijd niet
Ik zie de mensen om me heen
En ik weet dat een van hen
Mij zal ontvallen
Toch zijn ze allen
Even levend in hun gedrag
In hun bewegen

Ik ken deze tijd niet
Ik ken de wapens niet
Waarmee men strijdt
Ik weet alleen dat ze allen even dodelijk zijn
Ik weet alleen
Er is wanhoop
Er is angst
Er is pijn

Ik ken deze tijd niet
Ik ken niet de ware reden van de strijd
Ik zie geen verschil tussen macht en vrijheid
Tussen democratie en dictatuur
Tussen olie en bloed
Tussen geld en armoe
Tussen to have en to have not
Ik ken deze tijd niet
Ik zie slechts de strijd
Ik zie slechts de strijders met verbeten gezicht
De uniformen met elkanders bloed bevlekt
Ik zie wenende kameraden
Bevelende generaals
Neutrale nieuwslezers
En wanhopige moeders

Ik ken deze tijd niet
Ik ken mezelf niet in deze tijd
Ik zoek woorden voor een volmaakt gedicht
Maar vind geen mooie woorden voor deze tijd
Iedereen heeft de waarheid verlaten
Men heeft de gulden middenweg verlaten
Iedereen gaat voor het eigen gelijk
Het eigen geluk

Ik ken deze tijd niet
Ik vind mezelf er niet in terug

Ik ken deze tijd niet
Ik ben niet meer van deze tijd

 

 

 

 

 

Een ander bericht

bericht
de hond loopt

het is donker
als ik dit schrijf

het is te donker
om de noodzaak te zien

het is geen nieuws

toch werd ik wakker
om dit neer te schrijven

de hond noopt me
om dit neer te schrijven

enkel om het ritme
enkel om het naakte feit

de behoefte om
iets werkelijk simpels mee te delen

de hond
de algemene hond
de hond der honden

de hond der honderden
een hond uit honderden

het kleine wonder van
feit en naam

dat ik dit nog noemen mag
dat ik mij dit nog mag herinneren

de hond
dat iedereen zich dit herinnert
dit onschuldig feit
op 11 september

 

Een wakker gedicht:

 

Applaus met een grapje:

 

 

Willem Adelaar